Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024
Ιησού, βοήθησε με να ακούσω τη φωνή της καρδιάς μου και βοήθησε όλους τους ανθρώπους να το κάνουν.
Μήνυμα από την Λουσία της Φατίμα στην Ομάδα Αγίας Τριάδας Αγάπης κατά τη διάρκεια μιας Προσευχής στο Facebook στις 21 Μαρτίου 2024.
Αδελφοί, αδελφές, η προσευχή δεν είναι απλώς το κούνημα των χειλιών και πολλοί ούτε καν αυτό κάνουν, η προσευχή δεν είναι καθήκον και για πολλούς από εσάς είναι, η προσευχή δεν είναι τρόπος ζωής, σαν ένα ράψιμο κατά παραγγελία, έτσι τη θεωρούν πολλοί την προσευχή, η προσευχή δεν είναι να αποδείξετε ότι είστε καλύτεροι και πολλοί το κάνουν για αυτόν τον λόγο.
Αδελφοί, αδελφές, Ο Κύριός μας τα ξέρει όλα, στη χώρα μου έτσι ήταν για τους περισσότερους ανθρώπους, πρώτα έθιμα και παραδόσεις, αλλά η πίστη στον Κύριο ήταν ασθενής, γιατί οι προσευχές τους δεν ανέβαιναν πάντα στον Ουρανό, αυτό κατάλαβα με τα χρόνια που περνούσαν, όταν άρχισα να προσεύχομαι και εγώ με την καρδιά μου. Όταν προσεύχεσαι με την καρδιά σου, η μεταστροφή είναι αναπόφευκτη, συμβαίνει χωρίς καν να το καταλάβεις, δεν υποφέρεις από αποποιήσεις, δεν νιώθεις πόνο όταν πρέπει να βάλεις τον Κύριο πρώτο στη ζωή σου, πολλοί στον κόσμο ζουν με αυτά τα χαρακτηριστικά, γι' αυτό η Παναγία έκανε πάντα όσα μπορούσε για να ανοίξει τις καρδιές των ανθρώπων που πρέπει να γνωρίσουν την αληθινή αγάπη, την αληθινή προσευχή.
Εκείνη την ημέρα υποτίθεται ότι θα πήγαινα στην Κόβα μαζί με τη Jacinta και τον Francisco, αλλά όλο το χωριό γιόρταζε τον Άγιο Αντώνιο, η μητέρα μου μου είχε απαγορεύσει να απομακρυνθώ από κοντά της, αλλιώς θα την έκρινε ο καθένας, ακόμη και ο παπάς που τη θεωρούσε δίκαιη, θα την έκρινε κι αυτόν δεν το δεχόταν, με ανάγκασε να πάω μαζί της, δεν είχα άλλη επιλογή, δεν ήταν η θέλησή μου, δεν μπορούσα να δραπετεύσω, αλλά κάτι με έκανε να νιώθω γαλήνη. Κυρία μου, έλεγα μέσα στην καρδιά μου, ξέρεις ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα, μην πας στην Κόβα γιατί εγώ δε θα είμαι εκεί, η μητέρα μου δεν θα με αφήσει. Ξαφνικά όλα άλλαξαν, ήταν οι συνηθισμένοι άνθρωποι, αυτοί που δεν αποτυγχάνουν στις παραδόσεις τους και ενώ όλοι οι άνθρωποι σέρβιραν την προσφορά στο θυσιαστήριο όπου συμμετείχε κι η μητέρα μου, ένας νεαρός πλησίασε κοντά μου: Λουκία, τι κάνεις ακόμα εδώ; Πήγαινε στην Κόβα, η Παναγία σε περιμένει. Η καρδιά μου χτυπούσε πολύ γρήγορα, ποιος είσαι εσύ? Πώς το ξέρεις? Γέλασε και μου είπε: πήγαινε κι εμπιστεύσου την καρδιά σου. Έτρεξα χωρίς φόβο και αμέσως συνάντησα τη Jacinta και τον Francisco, που είχαν βιώσει το ίδιο πράγμα και πήγαμε στην Κόβα όπου πολλοί άνθρωποι μας περίμεναν που δεν ενδιαφέρονταν για τις παραδόσεις αλλά πίστευαν σε αυτά που τους λέγαμε. Καθώς περιμέναμε την Παναγία, άρχισα να προσεύχομαι, να ζητάω συγχώρεση.
Λουκία, μου είπε η Παναγιά μας, μην φοβάσαι, είδες τον Άγιο Αντώνιο, όπως βλέπεις την κόρη Μου δεν σε αφήνω μόνη σου, μη νιώθεις τύψεις, γιατί αυτό που συνέβη είναι για να μάθεις να έχεις πίστη, στο μέλλον θα σου χρησιμεύσει. Αδελφοί, αδελφές, στο μοναστήρι πάντα θυμόμουν αυτό το επεισόδιο, ειδικά όταν ήμουν μπροστά στον Κύριο μας, και σκεπτόμενη όλα αυτά άρχισα να προσεύχομαι, ας το κάνουμε όλοι μαζί:
Ιησού, μέσα από την αγάπη Σου, συγχώρεσε τα λάθη Μου κι αυτά όλων των ανθρώπων του κόσμου. Δόξα πατρί...
Αυτές οι λέξεις του Αγίου Αντωνίου έχουν χαραχτεί στην καρδιά Μου: Λουκία, εμπιστεύσου την καρδιά Σου. Συνήθιζα να ρωτάω τον Κύριο μας πώς θα ξέρω αν κάτι είναι σωστό ή λάθος, ο Κύριος μου είπε: Η καρδιά σου δεν λέει ψέματα, και άρχισα να προσεύχομαι έτσι:
Ιησού, βοήθησέ με να ακούσω τη φωνή της καρδιάς Μου, κι ας βοηθήσεις όλους τους ανθρώπους να το κάνουν. Δόξα πατρί...
Παρόλο που όλα άλλαξαν εκείνη την ημέρα, ξαφνικά κατέβηκε μια θλίψη μέσα Μου, σκεπτόμουν γιατί δεν αντιτάχθηκα στη θέληση της Μαμάς μου, αυτό δεν με έκανε άξια να δω την Παναγιά μας, αυτή η σκέψη συνόδευσε όλη τη ζωή Μου και όταν στάθηκα μπροστά στον Κύριο προσευχήθηκα έτσι:
Ιησού, συγχώρεσέ με όταν δεν υπακούω τον Ουρανό, βοήθησέ με να μετανοήσω. Δόξα πατρί...
Εκείνη την ημέρα, όταν εμφανίστηκε η Παναγιά έδωσε πολλά σημάδια σε όσους ήταν εκεί, όσοι πίστεψαν πολλοί άκουσαν τα πουλιά να κελαηδούν, τους θορύβους του αέρα ενώ δεν υπήρχε άνεμος, τη ζέστη του ήλιου ενώ στεκόντουσαν στη σκιά, πολλά αρώματα που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν, πολλοί ξέσπασαν σε δάκρυα γιατί ένιωσαν αγκαλιάσμενοι, χαράλαγα όταν περπατούσα στο δρόμο για το σπίτι άκουγα τους ανθρώπους να λένε όλα αυτά, μετά γύριζα στο χωριό και ένιωθα μια θλίψη, όλοι όσοι είχαν μείνει να γιορτάσουν δεν είχαν την ίδια χαρά, δεν είχαν το ίδιο φως στα μάτια. Στο μοναστήρι όταν θυμόμουν όλα αυτά μπροστά στον Κύριο προσευχόμουν έτσι:
Ιησού, βοήθησε όλους τους ανθρώπους του κόσμου να σε υπακούσουν κι όχι τον κόσμο. Δόξα πατρί...
Εκείνη την ημέρα, για πρώτη φορά είχα βιώσει χαρά και θλίψη ταυτόχρονα, έτσι έχει μείνει στην καρδιά Μου, όλη η ζωή που έζησα σε αυτόν τον κόσμο κι έτσι πρέπει να είναι για όλους όσοι πιστεύουν στον Κύριο μας και την Παναγιά.
Ο δρόμος, η ανάβαση που κάνεις για να φτάσεις στον Ουρανό δεν αποτελείται μόνο από χαρούμενες στιγμές, δεν αποτελείται μόνο από θλίψη αλλά κι οι δύο ζουν μαζί μέσα σου. Σκεπτόμενη ακόμα εκείνη την ημέρα προσευχήθηκα στον Κύριο έτσι:
Ιησού, βοήθησέ με να σε ευχαριστήσω ακόμη και όταν δεν καταλαβαίνω τη θέλησή Σου. Δόξα πατρί...
Αδέλφια, αδελφές, η εποχή της εμφάνισης στην Κόβα ήταν μαγική, παρά το γεγονός ότι μαζί με την Ιακινθα και τον Φραγκίσκο βίωσα μεγάλη ταλαιπωρία, αδικία, αλλά χαρά, ελπίδα. Μας συνόδευαν κάθε μέρα από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο. Οι άνθρωποι αυτής της χώρας άλλαξαν, όλη η απλότητά τους βγήκε στην επιφάνεια, η πίστη τους έγινε ισχυρή και ο Κύριος μας επέλεξε αυτό το μέρος για να αποκαλύψει το μέλλον της ανθρωπότητας σε εμάς Τρεις Βοσκούς.
Δεν ήταν εύκολο για την Εκκλησία να το δεχτεί, και δεν είναι ακόμη. Μην κουράζεστε, ζητήστε δύναμη από τον Κύριό μας, που είναι πάντα έτοιμος να σας τη δώσει.
Τώρα φιλήσέ Τον, ενώ βρίσκεται στον Σταυρό, εξωτερικεύετε πάντα την αγάπη που νιώθετε για τον Κύριο μας, γιατί δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το να είσαι απλός, η ίδια απλότητα που ο Κύριος μας ανταμείψει αυτούς στη χώρα μου.
Δεν θα αλλάξει τη γενιά πριν εκπληρωθεί το Τρίτο Μυστικό της Φατίμα. Πρέπει να φύγω, ο Κύριός μας και η Παναγία σας ευλογούν όλους, στο όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Η Παναγία είναι μαζί μου και μαζί σας.